13 grudnia 1981 roku wprowadzony został na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Stan Wojenny, została zawieszona działalność istniejących Związków Zawodowych.
Po okresie prawie roku - 8 października 1982 roku Sejm uchwalił Ustawę o Związkach Zawodowych, co dało początek dla nowej karty w historii ruchu związkowego w Polsce. Na mocy tej Ustawy zaczęły powstawać w zakładach pracy Niezależne Samorządne Związki Zawodowe.
11 października 1982 roku w Dębickich Zakładach Opon Samochodowych „STOMIL” w Dębicy (bo taką nazwę nosiła wówczas dzisiejsza Firma Oponiarska Dębica S.A.) spotkała się 19 osobowa grupa inicjatywna i powstał Komitet Założycielski Związku Zawodowego Chemików w skład, którego weszli:
Franciszek STANIEC - przewodniczący
Władysław CIEBIEŃ - Z-ca przewodniczącego
Janusz REGUŁA - sekretarz
oraz członkowie Komitetu
Piotr OLIFERUK
Stefania SANECKA
Halina CHĘCIEK
Stefan STRYCZEK
Jan PIENIĄŻEK
Stanisław BARZYK
Jan LITAK
Krystyna CHOJNACKA
Marek MĘKARSKI
Roman SNUZIK
Edward WĘGRZYN
Tadeusz ARMATYS.
Komitet Założycielski przygotował projekt Statutu i rozpoczął działania zmierzające do założenia Związku, które doprowadziły do zarejestrowania w dniu 23 listopada 1982 roku przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Dębickich Zakładów Opon Samochodowych „STOMIL” w Dębicy jako pierwszego Związku Zawodowego w województwie tarnowskim.
25 lutego 1983 roku Związek dokonał wyboru władz statutowych tj. Zarządu Związku, Komisji Rewizyjnej i Przewodniczącego. Funkcję Przewodniczącego powierzono Władysławowi CIEBIENIOWI.
Rozpoczął się okres rozwoju i umacniania Zakładowej Organizacji Związkowej, a także szkolenia i zdobywania doświadczeń przez Związkowców, którzy niejednokrotnie po raz pierwszy w życiu mieli do czynienia z pracą związkową.
Rozwój Związków Zawodowych w zakładach pracy oraz szeroki zakres podejmowanych działań dotyczących poszczególnych zakładów, jak również bytu wszystkich ludzi pracy spowodował konieczność integracji ruchu związkowego.
Podjęte zostały czynności, których efektem było powstanie w listopadzie 1983 roku Federacji związków Zawodowych Przemysłu Chemicznego, a następnie reprezentacji całego ruchu związkowego - Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.
Dla Związku lata 80 – te to okres wytężonej pracy w interesie załogi Dębickiego Stomilu.
Wdrażanie w kraju i w zakładach pracy reguł reformy gospodarczej powoduje, że organizacja związkowa dla utrzymania realnej płacy w warunkach wysokiej inflacji oraz zapewnienia pracownikom godziwych warunków życia:
- uzgadnia Zakładowy Regulamin Pracy
- negocjuje i zawiera z Dyrekcją Zakładu w 1984 roku Porozumienie w sprawie pierwszego Zakładowego Systemu Wynagradzania
- ustala zasady odpłatności pracowników za mieszkania, hotele, dowozy do pracy, za korzystanie z posiłków, wczasów, kolonii i innych świadczeń
- uzgadnia zakładowe normy przydziału odzieży roboczej i ochronnej
- zajmuje się przydziałem mieszkań dla pracowników
- umożliwia pracownikom wykańczającym mieszkania i budującym własne domy zakup deficytowych materiałów
- uczestniczy w podpisywaniu umów o bezdewizowej wymianie wczasowej z zakładami z Czechosłowacji, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Węgierskiej Republiki Ludowej i Związku Radzieckiego.
Do tego przeprowadzane są przez Związki Zawodowe społeczne konsultacje wariantów podwyżek cen oraz sposób ich rekompensowania w warunkach sporej inflacji i huśtawki cenowej, a wszystko w myśl głoszonej wówczas zasady – dobrej zasady „ Nic o nas bez nas ”.
To tylko niektóre sprawy, którymi zajmował się wówczas Zarząd Związku, a sposób w jaki zostały zrealizowane był powodem, że działalność Zakładowej Organizacji Związkowej oceniana była pozytywnie czego dowodem było przyjęcie zaproszenia i wizyta w Zakładzie Przewodniczącego Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych Pana Alfreda MIODOWICZA w maju 1987 roku jak również fakt, że końcem 1989 roku Związek zrzeszał 3 200 pracowników spośród sześcio i pół tysięcznej załogi Dębickiego „Stomilu” oraz pięciuset sześćdziesięciu emerytów i rencistów.
Lata dziewięćdziesiąte to nowe wyzwania dla Zakładowej Organizacji Związkowej.
W Polsce trwa okres przemian społecznych, politycznych i gospodarczych.
Obrady „ Okrągłego Stołu ” , czas zmagań z „ popiwkiem ” i przekształcenia przedsiębiorstw państwowych stawiają Związki Zawodowe w nowej rzeczywistości przed nowym zadaniem: jak w okresie pogarszającej się sytuacji gospodarczej zapewnić pracownikom godne warunki życia i nie dopuścić lub przynajmniej ograniczyć redukcję załogi.
Zachodzące w 1991 roku przemiany w Firmie Oponiarskiej, redukcja załogi o 600 pracowników, powstanie drugiej organizacji Związkowej nie pozostały bez wpływu na stan Związku.
W kwietniu 1992 roku Uchwałą Konferencji Sprawozdawczo Wyborczej Związek przyjmuje nazwę „ Związek Zawodowy Chemików ”.
Zrzesza 1 087 pracowników Firmy i 506 emerytów i rencistów.
Kolejne lata to okres prywatyzacji Firmy Oponiarskiej w Dębicy.
W tym czasie Zarząd Związku Zawodowego Chemików negocjuje i zawiera szereg porozumień, które umożliwiają przeprowadzenie zmian a jednocześnie zabezpieczają sprawy bytowe pracowników.
A oto niektóre najważniejsze z nich:
- wynegocjowanie i podpisanie 17 listopada 1995 roku pakietu socjalnego z inwestorem strategicznym koncernem GOODYEAR
- podpisanie z Zarządem Firmy w latach 1996 – 2007 porozumień w sprawie zmian organizacyjnych.
Porozumienia te pozwalały Firmie na dostosowanie wielkości zatrudnienia do aktualnych potrzeb a pracownikom umożliwiły skorzystanie z możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę, zasiłek lub świadczenie przedemerytalne oraz spowodowały wypłacenie przyzwoitych odpraw.
- W lipcu 1997 roku podpisano z Zarządem Firmy Oponiarskiej Dębica S.A. i Firmą Ubezpieczeniową COMERCIAL UNION porozumienie o dodatkowym ubezpieczeniu emerytalnym pracowników , do którego przystąpiło 95 % załogi, a składkę opłaca pracodawca.
- Podpisanie w lutym 2000 roku, po prawie pięcioletnich negocjacjach Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz w kolejnych latach protokołów dodatkowych do ZUZP, który to ZUZP w sposób znacznie korzystniejszy niż to przewiduje Kodeks Pracy reguluje warunki pracy w Firmie Oponiarskiej.
- Corocznie negocjacje z pracodawcą w sprawie podwyżek płac i podziału Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
Pamiętamy również o trudnych chwilach, takie przeżywaliśmy w ostatnich latach w związku z decyzją Zarządu Firmy o likwidacji Centrum Ogumienia Rowerowego i Dętek, determinacji tych ludzi i walce o pracę.
To tylko niektóre najważniejsze momenty, które miały miejsce w czasie działalności Związku Zawodowego Chemików w Firmie Oponiarskiej Dębica S.A.
Obecnie Związek zawodowy Chemików zrzesza 536 członków pracujących oraz 70 emerytów i rencistów.
Jesteśmy członkiem Federacji Związków Zawodowych Przemysłu Chemicznego, Szklarskiego i Ceramicznego w Polsce, a poprzez Federację jesteśmy zrzeszeni w Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych.
W dotychczasowej działalności Związek Zawodowy Chemików był twardym i wiarygodnym, ale również wyrozumiałym i rozsądnym partnerem w relacji pracodawca - pracownik.
Zadania Związku:
- reprezentowanie interesów zawodowych pracowników
- kontrola nad przestrzeganiem prawa pracy
- zajmowani stanowiska w indywidualnych sprawach pracowniczych
- udzielanie pracownikom pomocy prawnej
- organizowanie działalności kulturalnej i rekreacyjnej
- zwalczanie niegospodarności i nadużyć
- udzielanie pomocy materialnej
- otaczanie opieką emerytów i recinstów
Dotychczasowi i obecny Przewodniczący Związku Zawodowego Chemików:
Franciszek Staniec - Przewodniczący Komitetu Założycielskiego 1982
Władysław Ciebień 1983 – 1998
Jerzy Staniec 1998 – 2006
Mariusz Fikus 2006 – 2014
Bogdan Smołucha 2014 – aktualnie
